گاهی میشود آدم فقط یک کنج تنهایی می‌خواهد
در اعماق خودش غرق شود و به هر چه گذشته فکر کند
به هر آنچه میخواهد بگذرد فکر کند،
تجزیه و تحلیل کند رفتارش را،
زندگی‌اش را...
اما بیشتر از فکر کردن به همه‌ی اینها،
به لحظاتی که جز برای خودش و قلبش برای هیچکس نیست
و با آن فکر‌ها که مدام توی مغزش شناور است دقیقاً با همان‌ها دلش می‌خواهد سال‌ها زندگی کند...
فکر کند...
و مدام تکرارش کند...